در آن هنگام كه ترسي برخاسته از هواي سرد ذهن خويش سرار وجود ما را تسخير كرد
و تراوشات ذهن همچون بلورهاي سفيد برف دور جسم ما به آرامي فرو نشست ,آن وقت
تمامي اجزاي ذهن خود را پيش رو خواهيم داشت .كم كم احساس مي كنيم باري سنكين از
دوشمان پائين افتاده است!ولي ذهنمان بيش از حد سرد شده است بايد جرياني در آن روان
شود.اول نوبت اين است كه بلورهاي يخ دور خود را ذوب كنيم .يخها كه آب شد,و حتي
آبها بخار شدن بايد كرماي وجود خود را باز پس گيريم و ذرات جديد فكر رو جا نشين كنيم.
حالا بهتر شده و ميتونيم دوباره شروع كنيم.زندگي ادامه داره ,هيچ وقت براي ذوب كردن
يخها دير نيست.از گرماي قلب خود كمك بگيرين. همين حالا!