روزي با اميدهاي تازه

2 شنبه (10/6 ) صبح بود كه واسه يه كاري رفتم بيرون .تو پياده روها پسر دختراي جووني بودن كه
به طرف دكه هاي روزنامه فروشي مي رفتن. آره ويژه نامه فرهيختگان بود كه هيچي نشده تموم شده بود
شور و حال جالبي داشتن .ياد يه همچين روزايي تو سال 79 افتادم كه خودم دانشجو شدم.رتبه هاي كنكور
سراسري كه تقريبا وضع قبوليها رو مشخص كرد .و حالا دانشگاه آزاد اسلامي . جلوي دكه هاي روزنامه فروشي كه وايستي عكس العمل اي جالب و قشنگي رو ميشه پيدا كرد. تو هر كدوم يه دنيا شادي
و چشمايي كه از شادي مثل دو تا چراقاي ماشين شدن.اميد در هر صورتش قشنگ و زيباست!
به قول سهراب سپهري :




تا شقايق هست زندگي بايد كرد !